Artykuł niniejszy koncentruje się na kontraście dźwięczności i bezdźwięczności w języku polskim. Analizie zostają poddane dwa parametry temporalne, mianowicie parametr VOT i długość samogłoski poprzedzającej spółgłoskę. Polskie nagłosowe spółgłoski zwarto-wybuchowe wykorzystują opozycję między wartościami ujemnymi VOT dla /b, d, g/ i wartościami krótkimi VOT dla /p, t, k/. Podział ten znajduje potwierdzenie również w badaniach percepcji. Proces neutralizacji dźwięczności w wygłosie absolutnym w języku polskim wydaje się redukować jakiekolwiek różnice w długości samogłoski. Mimo iż badania wymowy sugerują, że neutralizacja może nie być kompletna, badania percepcji wskazują, że Polacy nie postrzegają różnic długości jako wskazówki dotyczącej dźwięczności lub bezdźwięczności następującej spółgłoski.
1. Introduction
2. Voice Onset Time (VOT)
3. Vowel duration
4. Conclusions